ตะวันแยงแสงลอด พุ่งสอดสาด
ริ้วผ้าขาด พาดเฉียงระเบียงบ้าน
เพ่งมองดูขอบขาวราวสะพาน
พักหยุดงานผ่านมาสิบห้าวัน
กักตนเองเกรงใจพี่ไวรัส
เผลอสัมผัสสาวใสพบในฝัน
เธอกระซิบคำหวานแว่วผ่านกรรณ
เพิ่งกลับจากอู่ฮั่น...สองวันเอง
Soul Seacher
Inspired to write 15/3/2020
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
