
...
จูงแขนคุณอุ่นมือด้วยถือสิทธิ์
คนเคยชิดสนิทเนื้อเมื่อครั้งสาว
รักมอบหมดหมายอยู่กันยืนยาว
เหตุใดดาวไม่เด่นเช่นวันวาน
..
โค้งฟ้างามจับจิตพิสมัย
เคยเกาะไหล่ตากลมชมสถาน
ส่งสายตาหวานซึ้งกึ่งสาบาน
ขอขับขานกานท์กลอนย้อนอารมณ์
...
ปัจจุบันเหว่ว้า...อาดูรนัก
คนเคยรักภักดี..มีสุขสม
ขณะนี้เหมือนนกผกผันลม
ทุกสิ่งล่ม..สลายใต้ฟ้าคราม
..
บทกวีมีมนต์ดลสะกด
รักมิหมดจากใจแม้ไม่ถาม
นาทีนี้มีคุณ...ไหมก็ตาม
ทุกอย่างยังงดงาม..ความมั่นคง
..
กวีชาวบ้าน





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า