ประลุยามสายัณห์ตะวันลับ
รวิทองทาบทับจับเวหน
สกุณีประสานพร้อง...ร้องอึงอล
นิลุบลซ่อนซบ...หลบเรณู
ศศิธรรำบาย...ประกายแย้ม
นิรมิตนภแจ่ม...แอร่มหรู
ขณะชายช้ำ,พิศ...พินิจดู
มละจิตหดหู่...ได้ครู่ยาม
และมินานหมู่ดาว...ก็พราวพริบ
วะวะวิบเคียงโสมโคมอร่าม
ฤ ผกายเชื่อมั่นว่าจันทร์งาม
จะมิหยามดาวน้อย...ด้อยแสงนวล
อะอะอ้าว!..คืนคราบสภาพช้ำ
มนเริ่มวนซ้ำ...กลับกำสรวล
ก็สถิตย์องค์เอ้...เหว่รำจวน
อุระครวญถวิลคู่...มาดูฟ้า
ศรีเปรื่อง
๘ ก.ค. ๒๕๕๗
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
05 ธันวาคม 2025, 06:38:PM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: กลบทบวรโตฎก (อ่าน 12640 ครั้ง) |
| ||||||||||
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
Email:
