ขออนุญาตนะครับ
พรแสวง
พรสวรรค์ฝันพริ้งเพริศเลิศปัจเจก
ความเป็นเอกหลอกอำหลอนทอนแสวง
ไปบั้นปลายประกายจินต์สิ้นสำแดง
ฟ้าหมดแรงส่งเสบียงจำเรียงจน
สำเหนียกนั้นสำคัญนักตระหนักเถิด
สำเนียงเกิดเสนาะสารบันดาลผล
ทวยเทวาเทพวิมานบันดาลดล
หรือสู้ตนพยายามแบกหามเอง
สำภาระปลดวางตั้งทั้งสองบ่า
ง้างวิชชายกเท้าเดินเทินโขลงเขลง
ทูนใส่เกล้าเช้ายันค่ำคลองำเพลง
เบาโหวงเหวงลองทำดูแล้วรู้ดี
เนิน จำราย
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
06 ธันวาคม 2025, 12:18:AM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: ปรัชญา โก้งเล้ง (อ่าน 30120 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email:





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า