อัสดงผ่านมาเลื่อนลาลับ
ทิวาดับลับไปยังไม่สิ้น
อรุณรุ่งลมโชยจะโบยบิน
ได้ยลยินอีกครั้งมิสั่งลา
แม้ความทุกข์ท่วมท้นจวนป่นปี้
วันพรุ่งนี้คงคลายลงได้หนา
อดทนสักนิดหนึ่งแม้ตรึงตรา
รออีกคราฟ้าใหม่คงไม่นาน
อัสดงอีกแล้วอย่างแผ่วโหย
รักราโรยโหยแห้งหมดแรงต้าน
พอรุ่งเช้าวันนี้เป็นวันวาน
สิ่งเลวร้ายจงผ่านม่านราตรี
แสงสีทองส่องฟ้าอุรารื่น
สุขสดชื่นตื่นตัวดั่งบัวคลี่
ดวงจิตได้ปล่อยวางหว่างชีวี
ดวงฤดีเบิกบานเข้าบ้านกลอน
ไพร พนาวัลย์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
