~“เดชาแห่งรัก?”~
๐
ทางที่ผ่านล้วนหลากด้วยขวากหนาม
กับคำถามร้อยพันอันเหลวไหล
ฉันมิสนหนทางรางยาวไกล
ถึงจะเป็นเช่นไรใจมิกลัว
กับความรักทวีที่เกิดก่อ
ทอดนวลไอ..ลออก่อตัวทั่ว
ในม่านหมอกทึบหนาอุรารัว
เสียงในหัวร่ำร้องปองแต่เธอ
มิได้ถูกเสน่ห์เล่ห์ยาแฝด
มิได้แวดล้อมท่ามความหม่นเหม่อ
มีแต่เสียงเรียกร้องก้องนะเออ
มีแต่เผลอวาดฝันอันพร่างพราว
เราเจอกันด้วยบุพเพฯเสน่หา
ปล่อยให้รักบัญชาพาเดินก้าว
วันและคืนราตรีที่ยืนยาว
สุกสกาวด้วยหวังครั้งอำไพ
ฉันเหลียวเห็นสายรุ้งจรุงฟ้า
ด้วยเดชาของรักสลักไหว
สัมผัสลมพรมพร่างสู่กลางใจ
เกิดจากความพิสมัยในรักนาง
ทางที่ผ่านล้วนมากด้วยปากเหว
หรือมีเปลวไฟร้อนขอนไม้ขวาง
ในเมื่อรักเกิดแล้วแก้วบอบบาง
ฉันจะกางอกรับแม้ยับเยิน๚ะ๛
ระนาดเอก
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
