กระผมขอไหว้สาขอบคุณ คุณสียะตรา มากครับ
กระผมถือว่า ทุกชีวิตเมื่อมาพบกัน รู้จักกัน ได้อยู่ร่วมกัน ในที่สุดกํต้องจากกัน
การจากกัน ถ้าไปดีก็ร่วมดีใจด้วย ถ้าถึงแก่ชีวิตก็คิดเสียว่า หมดเวรหมดกรรม
ก็ไปดีอีกอย่างหนึ่ง ถ้าถูกทำร้ายบาดเจ็บหรือถึงแก่ชีวิต คงยินยอมกันไม่ได้
ถึงเขาเป็นสัตว์ก็หนึ่งชีวิตเช่นคน แต่ถ้าหายไปไร้ข่าวคราว กระผมจะพยายาม
ติดตามให้พบ ถึงจะใช้เวลาแสนนานเท่าไรก็ตาม
คำแนะนำของคุณเกิดประโยขน์ครับ แต่เฉพาะเราเท่านั้น หมามันคงไม่ชอบ
กระผมเกรงว่าเวรกรรมจะย้อนตามทัน ตระกูล "รพีกาญจน์" เป็นหมันเสียหมด
คงแย่ ไม่เป็นไรครับ กระผมจะดูแลมันให้เข้มข้นยิ่งขึ้น เมื่อยังหนุ่มกระผม อือ
แฮ่ๆๆ ซนกว่ามันเยอะเลย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
