ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ตค่ะ
( กลบท นายโรงลืมกรับ )
.....ในโลกแห่งความฝัน.....
ในโลกแห่งความฝันอันพิสุทธิ์
จะสมมุติสิ่งใดได้ทั้งหมด
ปัจจุบัน อดีต อนาคต
ช่างสวยสดงดงามในความคิด
ทุกภาพจึงมองเห็นเป็นความสุข
หมดสิ้นแล้วความทุกข์รุกเร้าจิต
อยู่กับจินตนาการผ่านชีวิต
และมีสิทธิ์เสรีที่จะนึก
ไม่ต้องมาแข่งขันกันใช้สิทธิ์
เราต่างคิดต่างดูต่างรู้สืก
ดึงความฝันข้างในใจลึกลึก
มาผนึกอารมณ์ที่ถมทับ
อยากเรียงร้อยอักษรกลอนกี่บท
อยากกำหนดสิ่งใดไว้ประดับ
กระทั่งแสงรวีที่วาววับ
สามารถจับเอามาชั่วตากระพริบ
อย่าขุ่นข้องหมองจิตคิดวิตก
ลืมเรื่องที่มันรกเลิกยกหยิบ
โลกความฝันมิใช่อยู่ไกลลิบ
ฝากกระซิบ...มาทัก...ว่า..รักนะ!
ประพันธ์โดย
...รามสูร อักษรสยาม...
ชมรมนักกลอนอักษรสยาม
๙ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๗
ขอขอบคุณ คุณพี่ รามสูร สำหรับบทกลอนไพเราะ มา ณ ที่นี้ด้วยเจ้าค่ะ 
.....ในโลกแห่งความฝัน.....
ในโลกแห่งความฝันอันพิสุทธิ์
จะสมมุติสิ่งใดได้ทั้งหมด
ปัจจุบัน อดีต อนาคต
ช่างสวยสดงดงามในความคิด
ทุกภาพจึงมองเห็นเป็นความสุข
หมดสิ้นแล้วความทุกข์รุกเร้าจิต
อยู่กับจินตนาการผ่านชีวิต
และมีสิทธิ์เสรีที่จะนึก
ไม่ต้องมาแข่งขันกันใช้สิทธิ์
เราต่างคิดต่างดูต่างรู้สืก
ดึงความฝันข้างในใจลึกลึก
มาผนึกอารมณ์ที่ถมทับ
อยากเรียงร้อยอักษรกลอนกี่บท
อยากกำหนดสิ่งใดไว้ประดับ
กระทั่งแสงรวีที่วาววับ
สามารถจับเอามาชั่วตากระพริบ
อย่าขุ่นข้องหมองจิตคิดวิตก
ลืมเรื่องที่มันรกเลิกยกหยิบ
โลกความฝันมิใช่อยู่ไกลลิบ
ฝากกระซิบ...มาทัก...ว่า..รักนะ!
ประพันธ์โดย
...รามสูร อักษรสยาม...
ชมรมนักกลอนอักษรสยาม
๙ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๗
ขอขอบคุณ คุณพี่ รามสูร สำหรับบทกลอนไพเราะ มา ณ ที่นี้ด้วยเจ้าค่ะ 
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
