ไปหาแม่เถอะดินกินหยูกยา
เราพบกันวันสรงน้ำพระธาตุ
น้องเยื้องยาตรสืบเท้าเข้ามาหา
ยืนส่งยิ้มพริ้มพับขยับตา
แล้วเอ่ยว่าสุขาหญิงอยู่หนใด
พี่ผงะตะลึงยืนพึงเพิด
ตั้งแต่เกิดบ่เคยเลยบอกใผ
ข้างหอฉันหันหน้าขวามือไง
ห้องสะอาดปลอดภัยไม่มีรู
สะพายย่้ามตามพระบิณฑบาต
ผ่านตลาดน้องถือซื้อสบู่
ดีใจวาบทาบอกเกือบตกคู
จนปลาทูห่อหมกตกปิ่นโต
ถึงประเสริฐเลิศแท้แค่เด็กวัด
คุณสมบัติต่ำชั้นมันไม่โก้
ไร้เงินสดรถหรูอยู่ตึกโต
นักธรรมโทประถมหกตกมอปลาย
ทุกข์ระทมก้มหน้าปั่นซาเล้ง
ปากร้องเพลงชวนชิมไอติมขาย
ฝ่าลมฝนทนร้อนนอนหนาวกาย
ถูกคนร้ายทุบแทงยื้อแย่งเงิน
จึงขอจบจอมอพอเพียงนี้
น้องรับซีเถอะน่าอย่าขวยเขิน
พี่รักปองน้องนางไม่หมางเมิน
เราบังเอิญพบกัน ศรีธัญญา
ก็พูดไม่เป็นอ่ะ ตัวตอบเค้าด้วยนะ
ชายตึกนอก รพีกาญจน์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
