คิดถึงขลุ่ย เหมือนกัน วันสิบหน
คิดถึงจน บ่นพร่ำ ช้ำแค่ไหน
คิดถึงอยู่ เกือบปลื้ม ลืมหายใจ
คิดถึงไม่ เคยสร่าง อย่างเมามาย
ยามลืมตา ผวาเฮือก กระเดือกปลิ้น
ยามแลบลิ้น ยังคิด จิตฉันหน่าย
แม้แต่กรน เป็นเสียง ทำเอียงอาย
ขลุ่ยขลุ่ยหลาย เลาเผย ที่เอ่ยดัง
อย่างนี้เรียก คิดถึง ใช่หรือเปล่า
อย่างนี้เล่า ให้สม อารมณ์คลั่ง
อย่างนี้หญิง เรียกว่า น่ารักจัง
อย่างนี้รั้ง ที่โหล่ โก้เกินใคร
พันทอง
๗/๒/๕๗
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
