เหมือนป่าดงพงไพรเข้ารายล้อม
บังกระท่อมชาวไร่ไร้ศักดิ์ศรี
เสียงหรีดหริ่งก้องดงทั่วพงพี
แต่ฤดีว้าเหว่อยู่เอกา
มีเพียงดาวเคียงเดือนเกลื่อนเวหน
นภาดลแจ่มใสไร้หมอกฝ้า
แต่ดวงจิตเงียบเหงาเฝ้าเลือนรา
อยากเห็นหน้าคนดีที่ใฝ่ปอง
อยู่แห่งไหนหนอนางช่างเงียบเหงา
อยู่กับเขาทุกคืนชื่นสุขสอง?
หรือว่าอยู่เดียวดายขาดชายครอง?
ขอนวลน้องเผยใจให้รู้ที
หรือจับปลาหลายมือคอยยื้อยุด
ใช้แววตาป็นอาวุธยุทธหัตถี?
ใช้ความงามตามล่อเข้าต่อตี?
ใช้กวีกลอนกานท์เข้าราญรอน?
จึงสงสัยไหลหลงพะวงหนัก
เพราะพิษรักภักดีมิมีผ่อน
อยากรู้ใจคนดีมีอาทร?
หรือจากจรอำลามิอาลัย?
ไพร พนาวัลย์
ศศิสาดฉาดฉายปรายสันสี
พนาลีคลี่ปรับรับแสงใส
ทั่วพฤกษ์พงดงชัฎสะบัดใบ
สายลมไกวไพรงามท่ามราตรี
ชลสินธุ์รินใสไหลเรื่อยล่อง
เมื่อคราต้องจันทรสะท้อนปรี่
เดือนกระดอนย้อนยอกหยอกนที
มองนั่นซีเห็นไหมใกล้นิดเดียว
แม้อยู่ห่างต่างหนตำบลไหน
เธอรู้ไหมใจหมายคล้ายยึดเหนี่ยว
คิดถึงอยู่ทุกวันฟั่นกลมเกลียว
อยากจะเกี่ยวก้อยเคียงเสี่ยงโดนปืน
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
