ไม่มีบ้าน หลังเขา เราไม่หวั่น
ไม่มีจันทร์ เจิดแจ่ม แอร่มหล้า
ไม่มีแสง สุรีย์ ที่ปลายนา
ไม่มีฟ้า จรดทราย คล้ายเมื่อวาน
ขอมีเธอ เป็นเพื่อน มิเลือนไหว
ขอเพียงใจ เราสอง ประคองหวาน
ขอจิตใจ ห่วงหา เกินช้านาน
ขอพบพาน เพียงเพื่อ เจือจุนใจ
ได้เท่านี้ ที่ขอ ก็พอแล้ว
ได้ต่อแนว ความสุข ที่ซุกใส่
ได้ชื่นชม สมดั่ง ดังวาดไป
ได้ชิดใกล้ ใดอื่น ขื่นช่างมัน
พันทอง
๓๑/๑/๕๗
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
