เก็บเสื้อผ้า ผืนเก่า วางเข้ากล่อง
เก็บละออง น้ำค้าง อย่างดูดดื่ม
เก็บความหนาว เอาไว้ ห้ามใครยืม
เก็บความปลื้ม ในจิต ไม่ปิดบัง
ส่วนตะวัน นั้นเล่า เราไม่เก็บ
กลัวเขี้ยวเล็บ ไหม้เรี่ยม เกรียมถึงหลัง
เป็นเถ้าถ่าน ผุยผง ใจคงพัง
ต้องมานั่ง ลำเค็ญ เช่นตอตะโก
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
