เมื่อสาวน้อย(เกือบ)ร้อยปีรี่มาทัก
คิดผินพัตร์หลบหล่อนเสียก่อนสาย
ยันไม้เท้าเข้ามานึกว่ายาย
มองก็คล้าย....จนแทบราบกราบกับดิน
อ๋อ..ที่แท้ณัชชาคุณย่าทวด
เข้ามาอวดโฉมงามทรามถวิล
พิศดูดั่งสังข์ทองผ่องโสภิณ
เอกนารินทน์ปิ่นพิภพจบบาดาล
เดินกระย่องกระแย่งเพราะแรงน้อย
ไยไม่คอยนั่งฟูกเลี้ยงลูกหลาน
กลับเร่ลิ้นหลอกล่อต่อกลอนกานท์
ไม่อยู่บ้านเล่ายาย..นั่งหายใจ...
อีกคุณย่าพันทองก็จ้องต่อ
เห็นหนุ่มหนุ่มละออหล่อหน้าใส
ทำหัวเราะครึกครึ้มจนลืมวัย
ดูหรือใครไม่ปรามห้ามสักที
กลัวเป็นลมเป็นแล้งเรียวแรงหมด
อนาคตเธอนั้นจะสั้นถี่
ขอเตือนเธอสักครั้งด้วยหวังดี
สาวคู่นี้รวมเกินร้อย...ต้องถอยแฮ...
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
