สิ่งแวดล้อมบังคับให้ขับเคลื่อน
คล้อยตามเหมือนคลอนแคลนไม่แน่นหนัก
ด้วยหวังอยู่รอดตายใจกายพัก
จึงรู้จักเปลี่ยนบทดัดคดตรง
แม้นคอยถือมานะอุตริ
ทั้งทิฐิลึกล้ำมุ่งนำส่ง
ยึดอัตตาเหนือชั้นเก่งยรรยง
พาลุ่มหลงเลิศล้นเพียงคนเดียว
จะยืดหยุ่นหรือพร้อมจะยอมแตก
สร้างรอยแยกสังคมจนขมเคี่ยว
หรือปรับตัวตามการณ์สถานเชียว
รู้หลีกเลี้ยวภัยร้ายบนสายทาง!ฯ
อริญชย์
๒๙/๑๒/๒๕๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
