โศกสยาม
@ฟ้าจะมืดเดือนจะต่ำแล้วค่ำนี้
ทั้งราตรีไร้พระจันทร์สุดฝันหา
สายลมความเกลียดชังกำลังมา
คอยพัดพาความรักจักหายไป
@ก้อนหินทุกก้อนบนดอนดิน
ทั่วทั้งธรณินเริ่มหวั่นไหว
กำลังร้อนกร่อนคุปะทุไฟ
ภูเขาใหญ่น้อยยอมหลอมละลาย
@ใบไม้ที่เคยมีสร้างสีเขียว
กลับซีดเซียวร่วงหล่นจนใจหาย
ร้อนระอุลุกลามตามทำลาย
จะวอดวายด้วยไฟประลัยกัลป์
@เจ้าพระยางดงามเพียงความฝัน
ต้องหวาดหวั่นระทกอกหนาวสั่น
เคยไหลเรื่อยเฉื่อยเฉียบเงียบจำนรรจ์
ไร้ซึ่งการรังสรรค์บทเพลงใด
@เสียงระฆังวังเวงเพลงกล่อมโบสถ์
เคยสมโภชโอดอึงไม่ถึงไหน
เทียนพรรษาวูบวับดับลงไป
เหลือควันไฟพวยพุ่งสูงถึงฟ้า
@น้ำฝนจะกลับกลายเป็นน้ำกรด
บ่าไหลรดแทรกหายถึงใต้หล้า
หลุมมืดนักลึกลับนับเนิ่นมา
ปรากฎขึ้นต่อหน้าชะตากรรม
@เพลงพญาโศกครื้นเครงบรรเลงร่าย
ท่ามแสงใต้พรายลมแล้งแรงกระหน่ำ
โหยไห้ครวญคร่ำต่ำพร่าล้าลำนำ
โหมโรงiร่ำกระชั้นทุกวันคืน
@ทุ่งพระเมรุรอประชุมเพื่อสุมไฟ
ปลงศพประเทศไทยไม่เป็นอื่น
พรหมวังเวงเพลงพรหมไม่กลมกลืน
ขื่นแสนขื่นเสียงสวดอวดบาลี
@น้ำเต้าน้อยกำลังจะถอยจม
กรวดดินตมหินน้อยจะลอยรี่
พญามารกังวานเสียงอสนี
เกรี้ยวกราดวาดวาทีจะกินเมือง
*****************
พงศ์ภัณฑ์
๒๒/๑๒/๕๖
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
24 พฤษภาคม 2024, 05:26:AM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: โศกสยาม (อ่าน 2509 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: