อาจเรือแตก แยกยับ นับแต่นี้
ล่องวารี ตีฝ่า สุดคว้าไขว่
แสนวิโยค โศกซ้อน สัญจรไป
ดั่งเรือใบ ไม่กาง ต่างเฉยชา
หากเป็นเรือ ใช้พาย หลายอันแท้
คนพายแย่ แน่นอน วอนเถิดหนา
ช่วยกันจ้ำ พายเข้า เฝ้านำพา
อย่าดึงขา ฉุดแขน ให้แคลนคลอน
ทางมืดมิด คิดช่วย ด้วยรักล้น
แม้นสับสน จนแต้ม แย้มหลอกหลอน
กลัวผีปู่ ผีย่า จะร้าวรอน
หลุมสั่นก่อน วอนเถิด เปิดช่องทาง
สุริยัน แสงจ้า ที่กล้าแกร่ง
ยังอ่อนแรง ยามเย็น แม้เห็นต่าง
พยุงเรือ อย่าให้ ได้อับปาง
ร่วมสรรค์สร้าง ทางสันติ วิถีไทย
๗/๑๑/๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
