ใจวุ่น
ใจเอ๋ยใจวุ่น
จิตเคืองขุ่น ร้อนรุ่ม ดั่งสุมขอน
พันกินได้ กายแย่ แท้บังอร
ขลุ่ยร้าวรอน อกพล่าน สุดทานทน
ทั้งคับพุง คับใจ ห่วงใยนัก
เพียงรู้จัก ข่มใจ ไร้ฉงน
รสพระธรรม ฉ่ำชื่น ฟื้นกมล
ปลดกังวล ใจว่าง เห็นทางเอย.
"พาเข้าวัดจนได้..." พี.พูนสุข
ฝึกเอ๋ยฝึกจิต
ไม่มีสิทธิ์ อีกแล้ว ไร้แววหมอง
พอบ่ายลง คงหงอย รอคอยมอง
ข้างลำคลอง ปูปลา หามากมี
ท้องร้องจ๊อก บอกว่า เวลาหิว
กุ้งปลาซิว ทอดกรอบ ชอบเหลือที่
ข้าวร้อนร้อน สักจาน ซ่านฤดี
หากตอนนี้ ได้หม่ำ หนำใจเอย
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
