กลอนสีบทบาดฤทัยหัวใจถล่ม
อาวุธใดไหนเล่าเท่าคำคม
ขอชื่นชมเชิงชั้นขั้นอาจารย์
พกยาดองสองไห..ใช่ยาแฝด
สุดจะsadโศกศัลย์เมื่อฉันอ่าน
เสน่ห์ฉันถูกจำนำ ทิ้งตั้งนาน
พึ่งหัดเขียนคำหวานเมื่อวานนี้
กลอนฉันหากสะเอียน..อาเจียนได้
มอบยาดองสองไห..ให้ท่านศรีฯ
รักหรือไม่ให้คอยสักร้อยปี
ร่างไม่ซี้เสียก่อนวอนจงคอย
---สะเลเต----
ขออภัย ท่านศรี ที่ลักลั่น
ตัดหน้าพลัน ตอบแย่ง ไม่แกล้งถอย
เหตุคิดถึง คนึงแฝง แม่แกงกลอย
สะเลน้อย นิ่มนวล รัญจวนใจ
อ่านกลอนกาพย์ ซาบซึ้ง ถึงแก่นแน่
ทำเอาแม่ อาเจียน จนเวียนไส้
บาดรอยลอก ถลอกลึก ผลึกใน
คารมไล่ แล่เถื่อ นวลเนื้อนาง
สุดโศกเศร้า เหงาพิษ เหตุติดเหล้า
ลำยองเมา ยังแพ้ แต่รุ่งสาง
สะเลยอง สองไห ไม่จืดจาง
เขียนกลอนพลาง ยังก๊ง เดี๋ยวคงนอน
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
