[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ศรีเปรื่อง]

โผล่เข้ามา...เจอหลาก...มากกนิษฐ์
ปลื้มดวงจิต...ซะมิหยอก...กายออกแสง
สำนวนเก่า...ผมจับ...ปรับดัดแปลง
คงจะแทง...หทัยสาว...จนหนาวกัน

รู้ไว้ซะชายเจ้าชู้...ดูกะล่อน
มักจะซ่อน...ความหวาน...สะท้านสวรรค์
แต่นานนาน...มีสักครา...นะลาวัณย์
เดี๋ยวรสมัน...จักกร่อย...อร่อยเลือน

ศรีเปรื่อง
๑๕ พ.ย. ๒๕๕๖

ปล.

"ฝากรักไว้...ที่ปลายดาว" เป็นกลอนเก่าที่ผมเคยเขียนไว้ที่ dreampoem
ตอนนั้นไปต่อกระทู้ใครก็ไม่รู้ จำไม่ได้
ที่เอามาลงไม่แน่ใจว่า ตรงกับสำนวนเก่าทั้งหมดหรือเปล่า เพราะไม่ได้ย้อนกลับไปดู (แต่...คิดว่าน่าจะไม่นะ)
จริง ๆ ผมเจตนา ให้ทุก ๆ วรรคอ่านมีเสียงลหุปนอยู่ 1 เสียง แต่ไม่สำเร็จ ก็เลยใช้คำเอก แทน คำลหุ ในบางวรรคอ่าน

"ออกแสง" = เป็นสำนวนวัยรุ่นอีสานในสมัยผม ใช้อธิบายอาการดีใจจนหน้าบาน หรือ อาการเป็นปลื้มในตัวเองสุด ๆ เหมือนกับว่า มีแสงออกมาจากตัว