[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[เขียนชีวิต]

ช่างเหมือนจิตรกรไร้ชื่อ วาดรูปด้วยมือข้างที่ไม่ถนัด
และจรดปลายพู่กันที่ชุ่มด้วยสีที่ผสมผสานไม่ได้สัดส่วน
ภาพสุดท้าย ก่อนเขาจะลาจากผืนผ้าใบแห่งชีวิตจะเป็นภาพอะไรนะ
มันคงไม่ใช่ภาพแห่งความสุขปีติสุดขีด หรือความเศร้าระทมแน่
บางที.. เขาอาจวาดภาพเด็กชายตัวเล็กกับหญิงชราใจดี
บางที เขาอาจวาดภาพเด็กชายผู้พี่โอบกอดเด็กชายตัวเล็กไว้ในอ้อมแขน
ภาพที่ทั้งสองต่างยิ้ม อย่างไร้เดียงสา..
รอยยิ้มที่มักไม่ค่อยได้ปรากฎตัวบ่อยครั้งนัก
.. หรือบางที เขาอาจวาดภาพนั้น.. เสร็จไม่ทันงานเฉลิมฉลองสุดท้าย
งานเฉลิมฉลองแห่งชีวิตนิรันดร์.. งานเลี้ยงอำลาเขา.. เธอ ฉัน ... เรา

สวัสดีชีวิต.. สีสันแห่งเธอช่างมากหลาย
ดนตรีแห่งเธอช่างแสนสุข และแสนเศร้าระคนกันอย่างแยกไม่ออก
สัมผัสแห่งเธอ ช่างยากจะบอกกล่าวแก่ผู้ใด..
แต่ฉันเชื่อ เชื่อแน่ ว่าสิ่งนั้น.. คือ 'ความรัก'

สวัสดีการจาก.. เธอเปรียบเสมือนมิตรแท้.. ผู้ไม่เคยทอดทิ้ง 'เรา'