ขอขอบคุณภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ต
กระพังโหม
กระพังโหมคดเคี้ยวเลื้อยเลี้ยวเถา
ถิ่นลำเนาเขาป่าพราวไสว
คนท้องทุ่งชื่นบานสำราญใจ
เก็บนำไปทำขนมน่าชมเชย
สรรพคุณด้านยาล้ำค่ามาก
ปราศจากสารร้ายที่หมายเผย
ทั้งต้นเถาใบรากเปลือกกากเอย
หมอไทยต่างคุ้นเคยเปรียบเปรยยา
อันชื่อเล่นเช่นใดอย่าได้รู้
อาจหดหู่ไหวหวั่นเป็นปัญหา
ที่ควรเรียกกระพังโหมเป็นสมญา
ปรุงอาหารออกมาล้วนน่ากิน!ฯ
อริญชย์
๑๑/๑๑/๒๕๕๖
ปล.ขอขอบคุณข้อมูลจาก
http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%81%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B8%9E%E0%B8%B1%E0%B8%87%E0%B9%82%E0%B8%AB%E0%B8%A1
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
