
พลิ้วแผ่วส่ง สำเนียง เพียงออโศก
แสนวิโยค หยาดครวญ ชวนหวั่นไหว
ส่งเสียงเอื่อย เฉื่อยฉิว แว่วหวิวไกล
ทั่วพงไพร ให้หวน อวลระทม..

..ขลุ่ยเลานี้ มีเพียง สำเนียงเศร้า
ไม่สร่างเซา สะอื้น แสนขื่นขม
ทั้งทรวงใน เหน็บหนาว ร้าวระบม
ทุกข์ห่อห่ม หุ้มใจ..ไม่บรรเทา






ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า