[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สุวรรณ]

ขอบพระคุณภาพประกอบจากอินเตอร์เนตค่ะ

ใจเอย…
วันวันผ่านเลยเหมือนเคยอีกครั้ง
ชีวิตเริ่มต้นและลงท้ายด้วยคำว่าผิดหวัง
จนรู้สึกเซซังอย่างไม่รู้ตัว

น้ำตาตกใน
แอบเก็บความรู้สึกว่าอยากร้องไห้ ในวันท้องฟ้าสลัว
ซ่อนแววตาอ่อนล้าในคราที่หวาดกลัว
เมื่อเห็นแต่ความมืดมัวของหลากหลายเหตุการณ์

ชีวิตอาจเริ่มต้นตรงคำว่าฟันฝ่า
นั่นย่อมหมายว่า จิตใจต้องห้าวหาญ
มีเลือดเนื้อเข้มแข็งในจิตวิญญาณ
ยากต่อแรงใดมาต้านให้สะท้านอ่อนแอ

แต่...นานวัน
ความรู้สึกหวาดหวั่น กร่อนกินใจจนเป็นรอยแผล
แรงที่เคยมีเริ่มอ่อนล้า อย่างผู้พ่ายแพ้
ต่อสถานการณ์ที่ย่ำแย่มาเกือบสิบปี

ใต้ปีกแห่งน้ำตา…
พัดเอาความปวดปร่า เข้ามาแทนที่
โรยทับด้วยความโศกเศร้า ทวี
บอกถึงความปวดร้าวฤดีไม่มีวันจาง

ยากดับรึไร
ไยไฟใต้ยังโชนแสง ไม่สร่าง
ฤาว่าไร้แล้วซึ่งหนทาง
ฉันมองกลีบใบยาง แล้วกล่าวคำ