ในขณะเรือนใจ..ว่างเปล่า
เสียงของความเหงา-กระซิบผ่านคืนวันอันขมขื่น
เหมือนโลกไร้แหล่งหนให้หยัดยืน
เสียงของเธอก็ได้ปลุกฉันตื่น..ในความฝันที่สวยงาม
ประดุจดาวทอแสงในค่ำคืนมืดสนิท
เนรมิต-สะพานดาว..ให้ฉันก้าวข้าม
สู่ดินแดนของใจ...ที่ใฝ่ฝันถึงทุกโมงยาม
และในนามความคิดถึง-โลกก็ได้หยุดหมุนแล้ว..ยามนี้

เสียงของความเหงา-กระซิบผ่านคืนวันอันขมขื่น
เหมือนโลกไร้แหล่งหนให้หยัดยืน
เสียงของเธอก็ได้ปลุกฉันตื่น..ในความฝันที่สวยงาม
ประดุจดาวทอแสงในค่ำคืนมืดสนิท
เนรมิต-สะพานดาว..ให้ฉันก้าวข้าม
สู่ดินแดนของใจ...ที่ใฝ่ฝันถึงทุกโมงยาม
และในนามความคิดถึง-โลกก็ได้หยุดหมุนแล้ว..ยามนี้






ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า