(ผมแต่งให้ฟรีครับ....ถ้าพอใช้ได้และกลอนที่กระผมแต่งถูกใจท่าน....ก็ให้ท่านได้โปรดนำอาหารราคา๑,๐๐๐นั้นไปเลี้ยงพ่อเฒ่าแม่เฒ่าที่บ้านพักคนชราเถิดครับ)
ถ้าว่างๆอารมณ์ดีๆ เดี๋ยวมาแต่งให้ใหม่ครับ(แต่ถ้าอยากให้ทุนการศึกษาก็ให้น้องๆที่อยู่ข้างบนนี้ก็ได้นะครับ เพราะกลอนข้างบนก็ไพเราะดีครับ
๐กษัตรีคลีโอพัตราเจ้า
ทรงโศกเศร้ารำพันด้วยฝันถึง
ซุบเนื้อโคโอชะอันตราตรึง
ทรงเคยซึ้งรสานั้นเมื่อนานมาฯ
๐สิ่งไขว้เขวเทพีเสรีภาพ
ซึ่งซึมซาบซ่านเซสิเน่หา
คือจานข้าวหมกเนื้อพริกเกลือมา
คิดลืมอเมริกาอยากมาไทย
๐ท่านขงจื๊อคือครูผู้ปราดเปรื่อง
มาแวะเมืองสยามเพื่อถามไถ่
เพราะชื่นชมขนมจีนจากถิ่นไทย
น้ำยาใส่กะทินี้มิเคยลืมฯ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
