เมื่อคืนวานตัวครั่นคันยุบยิบ
ตาปริบปริบ...นอนมิหลับ...เลยครับพี่
ลุกก็ชน...หัวเตียง เปรี๊ยง! ทันที
อะไรนี่!...เ๊อ๊ะ!เนี่ยมัน...วันอะไร
หรือเพราะสี่วันก่อนตอนบ่ายบ่าย
เห็นมดร้าย...รวมพลเคลื่อน...เดินเหมือนไหล
จึงรีบฉวยอาร์พลัท ณ บัดใจ
ฉีดห่าใหญ่...จนมดดิ้น...สิ้นชีวัน
วิญญาณมดคงแค้นแน่นทรวงอก
จึงได้วก...มาหลอกชาย...ให้กายสั่น
ยุบยุบยิบมิหยุด...สุดแสนคัน
ผีมดมัน...แกว่นกล้า...ช่างน่ากลัว....(บรือออส์...ผีมด)
ศรีเปรื่อง
๒๔ ต.ค. ๒๕๕๖
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
01 พฤศจิกายน 2024, 07:12:AM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: กลอนพาโกย (อ่าน 4425 ครั้ง) |
| ||||||||||
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
Email:
