เพราะลานกลอนหลากล้วนด้วยมวลมิตร
ต่างร่วมคิดผลงานเกื้อกานท์ใหม่
เปล่งปลั่งพจน์ร้อยเรียงสำเนียงไทย
เปี่ยมล้นใจเมตตาเอื้ออาทร
จึงแวะลงปลงจิตลองคิดเขียน
ฝึกพากเพียรตระหนักค่าอักษร
ผ่านล้มลุกทุกข์หนาวเจ็บร้าวรอน
หลายวรรคตอนวกวนสับสนเกิน
แทบถอยห่างร้างลาเบือนหน้าหลบ
เมื่อประสพอุปสรรคขลุกขลักเขิน
ได้แต่เพียงชื่นพลอยตามต้อยเดิน
ด้วยเพลิดเพลินลีลาหลายกวี
แต่เพราะใจหลงรักมนตร์อักษร
หมายแต่งป้อนทอถักเป็นสักขี
จึงก่องานแต้มตามแนวความดี
ด้วยถ้อยที่สามัญคนกันเอง!
นับเป็นกลอนพามาไขว่คว้าเขียน
หมั่นพากเพียรมองมิตรลิขิตเพ่ง
เดินตามรอยร้อยพันบทบรรเลง
ความวังเวงพ้นไปเพียงไม่นาน!ฯ
อริญชย์
๒๒/๑๐/๒๕๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
