ลมโบยโบก โยกโยน โดนกายสาว
ขนลุกราว กับนัด ขึ้นชัดนั่น
สองกรกอด สอดอก สะทกงัน
หนาวจนสั่น หันข้าง ไร้ร่างชาย
เหลือบแลเพื่อน เยือนเห็น เป็นสะท้อน
เขาเคล้าอ้อน ต่อหน้า พาใจหาย
อยู่มานาน ผ่านเนี่ย แสนเสียดาย
หากต้องตาย เพราะหนาว อายเขาจัง
"ดิน"
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
07 ธันวาคม 2025, 01:03:AM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: ---->ลมหนาว (อ่าน 10177 ครั้ง) |
| ||||||||||
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
Email:
