ทั้งกลางวัน ทั้งคืน ยืนนอนนั่ง
ทำงานยัง ตามป่วน ชวนฝันใฝ่
คล้ายฝังชิพ หนีบแน่น กลางแก่นใจ
ทำยังไง ก็คิด จิตวกวน
คราอาบน้ำ ย้ำนึก ลึกประหลาด
กินข้าวอาจ ขาดช่วง ห่วงสับสน
รีบมาขีด เขียนคุ้ย ลุยดั้นด้น
แปลกพิกล จนแม่ แกรู้ทัน
งานนอกบ้าน ดาษดื่น ยืนเกรี้ยวกราด
ใครบังอาจ มาเถียง ตบเดี้ยงหัน
ตัวเองเฝ้า หน้าคอมพ์ จ่อมทั้งวัน
แม่เลยยัน ฉันกลิ้ง เรื่องจริงเออ
ทำเยี่ยงไร ดีหนอ ขอสารภาพ
มิได้ซาบ ซึ้งกลอน แต่ออนเผลอ
มาหลงรัก หนุ่มเหย้า เข้าจังเบลอ
หากไม่เจอ หน้าเขา เดี๋ยวเฉาตาย
"ดิน"
สองสาวหลง ตรงลูกบิด ปิดไม่ล็อค
จึงเอ่ยออก บอกบุรุษ จุดมุ่งหมาย
ให้หลงทึ่ง ซึ่งใน หัวใจชาย
เก่งเหลือหลาย นายห้าง ช่างแก้กลอน
กลอนประตู รูหน้าต่าง ช่างแก้ได้
แก้โรคใจ ใครหงุดหงิด จิตหลอกหลอน
ตามช่างแก้ แค่อ่าน ผ่านบ่างตอน
จิตใจหล่อน ผ่อนได้ ให้เหงาคลาย
ขอนิยม ชมบ้าง ช่างเก่งนัก
สาวหลงรัก นักกลอน อ้อนเหลือหลาย
ถ้าไม่เห็น หน้าช่าง นางเฉาตาย
นั่งเสียใจ ไม่ได้เป็น เช่นช่างกลอน
ชลนา ทิชากร
จึงเอ่ยออก บอกบุรุษ จุดมุ่งหมาย
ให้หลงทึ่ง ซึ่งใน หัวใจชาย
เก่งเหลือหลาย นายห้าง ช่างแก้กลอน
กลอนประตู รูหน้าต่าง ช่างแก้ได้
แก้โรคใจ ใครหงุดหงิด จิตหลอกหลอน
ตามช่างแก้ แค่อ่าน ผ่านบ่างตอน
จิตใจหล่อน ผ่อนได้ ให้เหงาคลาย
ขอนิยม ชมบ้าง ช่างเก่งนัก
สาวหลงรัก นักกลอน อ้อนเหลือหลาย
ถ้าไม่เห็น หน้าช่าง นางเฉาตาย
นั่งเสียใจ ไม่ได้เป็น เช่นช่างกลอน
ชลนา ทิชากร
ไม่ได้หลง หรอกเจ้า แค่เหย้าแหย่
ไม่ได้หลง ดวงแด แค่ผันผ่อน
ไม่ได้หลง คำชาย แค่ร่ายกลอน
ไม่ได้หลง แค่ร้อน นอนเดียวดาย
แต่นิยม ชมมอบ ชอบคนเก่ง
แต่ก็เกรง ใจนั้น หวั่นเหลือหลาย
แต่ยังอยาก คบหา มาแนบกาย
แต่ยังอาย เอื้อนเอ่ย หากเผยใจ
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
