หนุก ๆ หลวงเทอ ฯ ขอแจม
หลวงเทอ ฯ เปลี่ยวอกเศร้า เหงากรม
ขับกระไซต์ตะลุยตม ทั่วแคว้น
ตามหาแม่ตาคม "ดิน" พิลาศ
เจอะคฤหาสน์ จึ่งแว้นนน! บิดบรื้นนน! เทียบไว
ทันใดปะโจทก์ร้าย รพี ฯ
เคียงกะหนุ่มรูปดี หล่อล้น
เพียรปะเหลาะเกาะสรีร์ ลุงอยู่
ด้วยจิตหวังยิ่งท้น จักได้...เป็นเขย
มือเสยผมปัดป้าย ทำเฉียง
แกรก ๆ บิดคอเอียง หักนิ้ว
ผินกายรวดเร็วเพียง สีหะเผ่น
เหยาะย่างเหาะร่างพริ้ว มุ่งม้าง...ผลาญรพี ฯ
ชักกระบี่พุ่งคว้าง หมุนวน
พลันปะสองนิรมล นิ่มเนื้อ
แตะเบรก ณ บัดดล หัวทิ่ม
งามเด่นดังสืบเชื้อ จากแคว้น...แดนสวรรค์
ครั้นแจ้งสองแม่นี้ ลูกใคร
โยนกระบี่ทันใด กราบก้ม
รพี ฯ พ่อโปรดอภัย หลวง ฯ เถิด
หลงผิดเดินพลาดล้ม ล่วงล้ำ...กระทำเกิน
เชิญครับ "ดิน" นี่ให้ พ่อเลย
ตระบัดสัตย์หลวง ฯ มิเคย สักครั้ง
เพียงพ่อส่งทรามเชย ทวิผ่อง
ฤาจักแถมมิยั้ง ร่างแค้ว...ก็เอา
ศรีเปรื่อง
๒ ต.ค. ๒๕๕๖
ปล.
พ่อรพี ฯ ครับ ผมเหมายกเข่ง "ร่างแค้ว" ผมก็เอา
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
