น้ำตาเศร้า...รินหลั่ง...ถั่งเป็นสาย
เมื่อ "พันทอง" ผ่องพักตร์เจ้ารักคลาย
ก็แล้วชาย...จะอยู่ไป...เพื่อใครกัน
สะอื้นไห้...เสียงดัง..ฟัง "อิกอิก"
อกระริก...หวิวรัว..จนตัวสั่น
จึ่งเขยื้อน...กายาหาลาวัณย์
ขอ "สิบพัน" ได้ไหม...ก่อนไคลคลา
แค่ของกิน...เสบียง...เพียงเท่านี้
จรลี...ที่ใดก็ไร้ค่า
เงินเดือนพี่, อยู่กะเจ้าเยาวพา
แบ่งคืนมา...เสียมั่ง...จะนั่งรอ
ศรีเปรื่อง
๒๕ ก.ย. ๒๕๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
