แต่ผมแอบดีใจอย่างหนึ่งว่า ในเว็บบ้านกลอนไทยเรา บางทีความสนใจมันมีมาก ทำให้หลายๆคนที่มาอ่านก็เต็มใจที่จะเปิดพจนานุกรมดูความหมายและเวลาใครโพสต์กระทู้และมีเพื่อนมาต่อกระทู้ก็พยายามที่จะคงสำนวนตามเจ้าของกระทู้ ให้กลอนคล้ายๆกัน ยกตัวอย่างเช่น น้องดินกับคุณพันทอง แต่งกลอนโดยใช้ภาษาทั่วไปและพลิ้วและไพเราะมาก แต่หลายครั้งเวลามาต่อกลอนผม ก็ได้พยายามนำศัพท์ที่สวยงามมาใช้ ซึ่งผมอ่านแล้วมีความสุขมาก เช่นใช้คำว่า รุจิเรข แหม ผมชอบมาก

อันนี้แต่งแบบขอแซวคำแนะนำท่านอาจารย์นะครับผม

๐พยายามตามแต่จะแลเห็น
ผุดผ่องเพ็ญฤๅพร่องก็พร้องเผย
เพราะดนูนี้ฤดีเปรมปรีดิ์เปรย
อันคุ้นเคยคติท่านบุราณรักษ์
๐วาทวิไลไสวหว่านให้กานท์ยาก
เพื่อนพ้องหากเห็นนัยได้ประจักษ์
และร่วมร้อยสร้อยสาส์นโอฬารนัก
ผมคงถักถ้อยไกลสมัยนิยม





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า