๐กระผมมีเหตุอ้าง อุปมา
หวังเพื่อนกรุณา เชื่อบ้าง
โดยสัจจะวาจา ดนูเอ่ย
เผยว่ากลอนกระด้าง ดั่งนี้โดยกถา
(๑)ด้อยวิชากาพย์สร้อย เสียงสรวง
เรียนร่ำภาษณ์ไทยกลวง ก่อนหน้า
ปริญญาศาสตร์ทั้งปวง ฤๅเกี่ยว กลอนเฮย
จึงจ่อมใจจากจ้า จืดจ้อยเจียมจินต์
(๒)สิ้นกาลวารหัดเว้า วลีกลอน
นับแต่ต้นเมื่อตอน เริ่มแต้ม
ครบสองศกครูสอน ศิษย์อ่อน
ดุจอนุบาลแรกแย้ม บ่ใกล้ขรรค์ครู
(๓)ดูตำราปราชญ์เบื้อง โบราณ
จบสักเล่มหนึ่งชาญ เชื่องช้า
อ่านน้อยย่อมด้อยกานท์ เกียรติ์กร่อย
ไป่ใช่ชั้นเชิงกล้า แกร่งเกล้าเกินโหล
(๔)โอ้เอกอรรถอร่ามล้วน ลายหงส์
ตัวอย่างอาจเจาะจง จ่างแล้
เช่นท่านพี่พูนฯพงศ์ เพียงผ่อง
ทั้งท่านอริญชย์แม้ แต่งร้อยเทียมแสน
(๕)ขุนแผนไพรฯนฤผู้ เพียบเพลง
ลุงรพีฯบรรเลง รื่นล้ำ
เพรางายร่ายครื้นเครง คำเขื่ิอง
พิณพาทย์ผู้เยาว์ย้ำ อย่างชั้นเชี่ยวชรา
(๖)ศรีเปรื่องสง่าป้าย ฉันท์ชุม
หมอณัชฯหนุ่มหนุ่มรุม ร่วมร้อย
พันทองเพ่งเพียรกุม กานท์ก่ำ
กานต์ฑิตาเสกสร้อย ศัพท์ซ้องเสียงสรวง
(๗)ทั้งปวงทั้งหมดนี้ สรุปความ
ดนูบ่ยอดยศตาม ยกตั้ง
หากแต่อยากวาบวาม วลีอย่าง ยอดนา
จึ่งนอบน้อมจิตทั้ง- นบไหว้วอนสอนฯ
(ขอบคุณทั้งท่านน้องดิน, ท่านพี่นพ, ท่านพันทอง และทุกๆท่านที่แสดงความยินดีกับผม แต่ผมเองก็หนักใจอยู่ว่าคนที่เคยสั่งสอนแนะนำผม ท่านเหล่านั้นจะหยุดเพราะคิดว่าผมเก่งแล้ว ทั้งๆที่ความรู้ผมมันยังน้อยอยู่เลยครับ เพียงแต่ทางทีมงานเค้าอาจจะเห็นว่าผมมีประโยชน์อยู่บ้างและผมเข้ามาเว็บนี้บ่อยๆ เท่านั้นเอง)
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
