ลูกเป็ดขี้เหร่
ยังมีเรื่องเล่าขานมานานว่า
ลูกเป็ดน้อยด้อยค่าสิ้นราศี
ถูกพี่น้องเมินหน้าสิ้นปราณี
ตัดไมตรีขับไล่เสือกไสมา
จึงลูกเป็ดขี้เหร่ออกเร่ร่อน
ไร้รังนอนก่อนเก่าเคยเข้าหา
ต้องเตร็ดเตร่เดียวดายจากชายคา
ตามชะตากำหนดเกณฑ์กฎกรรม
แม้คุณยายชอบใจเก็บไปเลี้ยง
ก็มีเสียงเห่าหอนในตอนค่ำ
ต่างเหยียดหยามตามต้อยทุกถ้อยคำ
ต้องเจ็บจำจากบ้านร้าวรานใจ
มาพบฟาร์มแห่งหนึ่งมีบึงลึก
สุขรู้สึกเย็นฉ่ำแหล่งน้ำใส
ชวนลงว่ายสายสินธุหากินไป
ล่องลอยในริมธารอยู่นานวัน
ครั้นเติบใหญ่ไยเห็นเจ้าเป็นหงส์
ศักดิ์สูงส่งเหินไปตามใฝ่ฝัน
เริ่มแรกหงส์วางไข่ตอนไหนกัน
หรือเรื่องนั้นอุทาหรณ์เพื่อสอนคน!ฯ
อริญชย์
๖/๙/๒๕๕๖
ปล.อุทาหรณ์เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า “ไม้ล้มข้ามได้ คนล้มอย่าข้าม” (เกี่ยวกันไหมนี่)
ขอขอบคุณเค้าโครงเรื่องจาก
2강 The Ugly Duckling 1 cut
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
