จะร่ำเรียน รักไป ทำไมเล่า
กลัวต้องเศร้า เพราะหญิง ทุกสิ่งสรรพ์
เล่ห์ลมลวง ศาสตรา วิลาวัณย์
จ้องจักบั่น หัวใจ ในชาตรี..
..หากแม้นพบ สบนาง จง..ห่างไว้
อย่าเผลอไผล ตรึงตรา กระลาศรี
อย่าคิดมอบ ตอบรัก หมาย..ภักดี
รู้เยี่ยงนี้ ขอ..ย้ำ ..อย่าร่ำเรียน
แหมช่างพูดเข้าหลักรักกะศาสตร์
ชักขยาดเจียมตัวกลัวถูกเฆี่ยน
เป็นศิษย์โง่ไม่ขยันและหมั่นเพียร
ซนเป็นเซียนครูขยับจับไม้เรียว
ดาวอาชาไนย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
