
หมู่เมฆา ก่อตัว มืดมัวฟ้า
พิรุณโปรย โรยมา นองหล้าหน
พระพายโบก-โบยพัด สะบัดวน
โอบสายฝน ซัดสาด มิขาดตอน..

..ทั้งลม-ฝน..เสียงฟ้า พากระหน่ำ
อกระส่ำ สั่นไหว ไม่ถอดถอน
สายแห่งฟ้า ฟาดลง กลางดงดอน
ไม่หยุดหย่อน ผ่อน-ซา ทั้งราตรี..

.. ขอ..ศักดิ์สิทธิ์ ปกป้อง ผองมานพ
ช่วยสยบ สิ่งร้าย ให้คลายคลี่
วิปโยค ทั้งหลาย มลายที
ฟื้นวิถี ชื่นบาน..สราญรมย์






ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า