๐ หมอกลอยอ้อยอิ่งทิ้ง..กายลง
เพราะว่าเธอลุ่มหลง.....หมู่ไม้
วางหยาดพาดบรรจง.....ลงจับ
ประทับรอยจูบไว้.........มิได้ผ่านเลย
๐ บุหงาเผยกลีบเย้ย.....พงไพร
ส่งกลิ่นล่องลอยไป.......ยั่วเย้า
แมลงแย่งกันไช............ก่ายกอด
มาซุกซ่อนนอนเคล้า.....แหวกเข้าเกสร
๐ ตะวันนอนตื่นแล้ว..แลมอง
จึงสาดแสงสีทอง......ฉาบฟ้า
ไอหนาวเก็บละออง....ย่องกลับ
ลอยลับไปช้าช้า........ไม่กล้าอยู่นาน
๐ นกสานเสียงร้องทั่ว...พนา
ปลุกปลอบรุ่งทิวา.......ตื่นฟื้น
แมงปอต่อตัวมา.........โอ้อวด
บินว่อนร่อนลงพื้น......คึกครื้นเสียจริง
https://www.youtube.com/watch?v=huo0SeCBZdM
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
