ยังงวยงงหลงเพ้อละเมอบ้า
ถูกต่อว่าให้อายใส่ ต้าม.!!ต้าม.!!*
ไม่ฟังอีร้าค้าอีรมเลยโฉมงาม
ยังถือมีดถอดด้ามจะตามแทง
โอย...อกสั่นระรัว..มึนหัวตึ๊บ
คลานกระดึ๊บ กระดึ๊บ อยากกรึ๊บ แมร่ง**
ให้หัวสักปักกิ่นจนสิ้นแรง
นอนแอ้งแม้งซมเซามันเศร้าเกิน
ขอเวลาทำใจจะไปชัก
มันยึกยักหักขวัญจนฟันเหยิน
ชักแหง็กแหง็กสามวันมันคงเพลิน
ดีกว่าเดินหัวทิ่มนอนริมคลอง
ตื่นขึ้นมาโลกนี้คงเปลี่ยนผัน
คำแดกดันทั้งหลายคงหายล่อง
ทุ่งข้าวเขียวขจีฟ้าสีทอง
แล้วเดินย่องออกไป..ให้เขาตี
“ไพร พนาวัลย์”
ต้าม ต้าม*= ดังเหมือนทุบตี น้ำไง
แมร่ง**= แบบว่ามันฉุน อ่ะนะ
เอ๋า มัวยึกยักๆ โดนสาวพัน เสือปีนไวแซงอีกแล้ว
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
