เบื่อสมองช่างช้า ชำรุดเบื่อบ่บ่งศัพท์สุด สว่างให้
เบื่อจังนั่งสะดุด คำเฝื่อน
เบื่อบ่นบ้างบ่ได้ เบื่อน้องคนงาม
เฉื่อยเพราะความขุ่นแล้ง ลายศิลป์เฉื่อยเอื่อยกร่อยเกาะกิน ลักษณ์แล้ว
เฉื่อยแฉะเฉกฝนริน รดเรื่อย
เฉื่อยฉะนี้มิแคล้ว ชื่นชม้อยโฉมยง
ง่วงตรงฟ้าค่ำนี้ เมฆบังง่วงเพราะแสงเพ็ญยัง อ่อนล้า
ง่วงเงียบเงี่ยหูฟัง เชียบเฉี่ยว
ง่วงหลับกลับแจ่มจ้า จากหน้านวลลออ
ล้าระย่อตื่นต้อง อรุณเตือน ล้าอย่างแสงแห่งเดือน เดาะช้ำ
ล้าแรงร่างก็เหมือน แรงหมด
ล้าร่อยค่อยรื่นกล้ำ ก็ด้วยสิเน่หาฯ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
