เห็นดอกไม้ดอกนั้นจำฝังจิต
ว่าคนรับเขาจะคิดอย่างไรหนอ
ใจร้อนรนรุ่มเร้าไม่รีรอ
คุกเข่าขอความรักที่ปักใจ
แจกันเอ๋ยเจ้าคงเปลี่ยวเดียวดายยิ่ง
เพราะดอกไม้ถูกทิ้งไร้เยื่อใย
ให้แห้งเหี่ยวเป็นสีน้ำตาลไหม้
พร้อมกับใจที่ปี้ป่นคนระอา
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
05 ธันวาคม 2025, 08:30:PM
|
|||
|
|||
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน > บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ > หมวดบทกวี บทกลอนรัก > กลอนบอกรัก > หัวข้อ: แจกันใจ (ผู้ดูแล: kradan) > List คำชม สำหรับข้อความนี้
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: แจกันใจ (อ่าน 6648 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email:




ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า