แจกันใจ
@เพียงดอกไม้ดอกหนึ่งซึ่งมองหา
เพื่อลบคราบน้ำตาที่พร่าไหล
ปลอบประโลมกล่อมฝันปันฤทัย
ให้หัวใจโรยแล้งมีแรงเดิน
@แม้สิ้นรสหมดกลิ่นมีดินเปื้อน
หล่นลงเกลื่อนบนลานผ่านผิวเผิน
ไร้คุณค่าหักพับกลีบยับเยิน
จะเชื้อเชิญประดับแด่แจกันทอง
@เป็นดอกไม้เรืองรองของชีวิต
เป็นมิ่งมิตรชิดใกล้ไม่ให้หมอง
เป็นความหวังไม่ไกลให้ใฝ่ปอง
หยุดร่ำร้องรักพังคั่งคับใจ
@เพื่อดอกไม้ดอกใหม่สดใสกว่า
ลืมมายาสารพันอย่าหวั่นไหว
เสี้ยวชีวิตผิดคาดที่พลาดไป
เริ่มต้นใหม่ได้ไหมในวันนี้
@เพียงดอกไม้ดอกหนึ่งซึ่งอาจช้ำ
ถูกเหยียบย่ำสิ้นค่าหมดราศรี
ขอเป็นผู้ถักร้อยสร้อยมาลี
ดอกไม้นี้ปักไว้แด่แจกันใจ
/////////////////////
พงศ์ภัณฑ์
๔/๗/๕๖
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
05 ธันวาคม 2025, 09:55:PM
|
|||
|
|||
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน > บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ > หมวดบทกวี บทกลอนรัก > กลอนบอกรัก > หัวข้อ: แจกันใจ (ผู้ดูแล: kradan) > List คำชม สำหรับข้อความนี้
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: แจกันใจ (อ่าน 6651 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email:





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า