[/quote]
ใครกันแน่ ที่ลวง ล่วง..ล้วงจิต
ใครกันแน่ เบือนบิด คิดข่มเหง
ใครกันแน่ เอาใจ ไปละเลง
ใครกันแน่ อวดเก่ง มิเกรงใจ..
..ใครกันแน่..แม่คุณ ที่..หุนหัน
ใครกันแน่ แด..ผัน ปันรักใหม่
ใครกันแน่ มิเหลือ ซึ่ง..เยื่อใย
ใครกันแน่ หวั่นไหว สิ้นไมตรี..
..ใครกันแน่ สุดฝืน ทน..กลืนกล้ำ
ใครกันแน่ ระกำ ช้ำ-ป่นปี้
ใครกันแน่ แพ้พ่าย วายฤดี
ใครกันแน่..นารี ที่..ควรตรม..
..คนที่..เจ็บ เหน็บหนาว ร้าวน่ะ..ฉัน
คนที่ฝัน วอดวาย สลายล่ม
คนที่ใจ ไม่คลาย หน่าย-ระบม
คนที่ทุกข์-ระทม คือ..ผมเอง
[/quote]
ทำไมพูดแบบนั้นเหมือนฉันผิด
พลิกวิกฤติตอกย้ำซ้ำข่มเหง
เธอต่างหากอยากลาอย่านักเลง
ทำอวดเก่งแกล้งตัดพ้อต่อหน้าใคร
ทั้งที่ตัวเธอนั้นเปลี่ยนผันก่อน
ใยจึงมาอ้อนวอนเป็นกลอนได้
ว่าถูกฉันรังแกเผื่อแผ่ใจ
ใครเล่าใครมากรักไม่ภักดี
ไม่ใช่เธอหรอกหรือ คือคนนั้น
ที่ทำฉันปวดร้าวถึงคราวนี้
จะให้เจ็บกี่ครั้งพังกี่ที
ถึงจะสาใจพี่ที่ต้องการ
พลิกวิกฤติตอกย้ำซ้ำข่มเหง
เธอต่างหากอยากลาอย่านักเลง
ทำอวดเก่งแกล้งตัดพ้อต่อหน้าใคร
ทั้งที่ตัวเธอนั้นเปลี่ยนผันก่อน
ใยจึงมาอ้อนวอนเป็นกลอนได้
ว่าถูกฉันรังแกเผื่อแผ่ใจ
ใครเล่าใครมากรักไม่ภักดี
ไม่ใช่เธอหรอกหรือ คือคนนั้น
ที่ทำฉันปวดร้าวถึงคราวนี้
จะให้เจ็บกี่ครั้งพังกี่ที
ถึงจะสาใจพี่ที่ต้องการ