มืดมนทนเบื่อใบ้ ในทรวง
เดินเดี่ยวเปลี่ยวแดดวง ยิ่งแท้
ฝนพรำพร่ำเพรื่อพวง หยดแมะ
เขียดกบต่างชะแง้ เล่นน้ำฉ่ำใจ
ผิดกับนกที่ไร้ รังนอน
ฝนกระหน่ำเปียกปอน หม่นไหม้
บินถลาฝ่าดงดอน หลีกหลบ
แอบซุ่มหลังคาไม้ เพื่อได้หลบหนาว
ตุ๊กแกมองวับให้ นึกกลัว
มันผงกยกหัว จับจ้อง
สักพักก็หมุนตัว ตามไต่
คิดว่านกจักต้อง ด่าวดิ้นชีวี
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
