ร่วมแจมด้วยครับ
ฤดูฝนของเธอ
เมื่อโลกเริ่มเข้าสู่ฤดูฝน
ท้องถนนเจิ่งนองดุจท้องน้ำ
ใบหญ้าใบไม้ต่างร่ายรำ
เริงระบำรับวันวสันต์กาล
รินหลั่งถั่งซ่าจนฟ้ามืด
จากต้นพืชกิ่งเฉาทั้งเถาก้าน
ก็ขันแข่งแทงใบไสวบาน
อวสานกงล้อการรอคอย
มาเรียกเสียงเขียดกบเมื่อพลบค่ำ
จากเงียบงำจำศีลในดินหงอย
มากล่อมผู้เหนื่อยงานเป็นล้านร้อย
ให้เธอม่อยหลับใหลในภวังค์
ติดสองปีกแสนงามด้วยความรัก
เป็นแรงผลักตราบที่เธอมีหวัง
เธอมิได้โผผินเพื่อภินท์พัง
แต่กำลังขับเคลื่อนสู่เดือนดาว
มาเถิดเทพธิดาหลับตาข่ม
ห่มผ้าห่มสักผืนในคืนหนาว
ฝนจะกล่อมเธอนอนเช่นก่อนคราว
พบเรื่องราวมหัศจรรย์จากฝันดี…….
๑ สิงหาคม ๒๕๕๖
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
08 มิถุนายน 2024, 12:18:PM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: สายฝนกับคนเหงา (อ่าน 13889 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: