๐มีหลายคำครับที่เข้าใจผิดทำให้เวลาแต่งกลอนจะเพี้ยนสัมผัสได้
คุณพันทองเข้าใจถูกต้องแล้วครับ คำว่าน้ำ สะกดด้วย สระอำ ล้ำ ก็สะกดด้วยสระอำเช่นกันครับ
เช่นคำว่า ไม้ สะกดด้วยสระไอ ไม่ใช่สระอาแล้วมีแม่เกยกำกับ เช่น ร้าย หรือคล้าย แต่เวลาอ่านจะอ่านยาวเหมือนๆกัน ผมว่าเรื่องแบบนี้คุณครูทราบอยู่แล้วล่ะครับ
ขนาดเราแต่งแบบมือสมัครเล่นยังทราบเลย
รอฟังความเห็นท่านอื่นๆดูครับผม
-เพิ่มเติม ถ้าพิจารณาโดยขั้นที่สูงขึ้นไปอีกคือ เมื่อความถูกต้องของไวยากรณ์ตรงเป๊ะแล้ว มาดูเรื่องความสละสลวยของถ้อยคำที่ใช้ (โดยอาจอิงจากเสียงเวลาอ่านทำนองเสนาะก็ได้). ผมคิดว่าการอ่านคำว่าน้ำกับล้ำ เท่าที่ผมเคยเปิดฟังในเว็บที่อ่านทำนองเสนาะ เสียงไม่เพี้ยนกันมากนะครับ เมื่อกังวลตรงนี้จะเปลี่ยนคำ ที่เป็นสระอำ ไม้โท
คำอื่น ได้แก่ กล้ำ ค้ำ จ้ำ ง้ำ ช้ำ ซ้ำ ถ้ำ ป้ำ ย้ำ ห้ำ(หั่น) อ้ำ เพื่อให้ออกเสียงสั้นเหมือนกันก็ต้องไปดูเนื้อความที่แต่งว่าความหมายมันคล้อยตามกันไหม เท่าที่ผมดูคำอื่นๆ ความหมายอาจจะไม่ดีเท่าที่คุณพันทองแต่งด้วยซ้ำ ดังนั้นถ้าจะเปลี่ยน ต้องเปลี่ยนทั้งประโยคและดีกว่าเก่า ลำพังเปลี่ยนเพราะเสียงน้ำ กับล้ำ อย่างเดียวนี่ผมเองไม่ค่อยเห็นด้วยนัก เพราะตัวอย่างการอ่านทำนองเสนาะก็มีให้เห็นบ่อยๆที่อ่านคำว่าน้ำได้ไพเราะ เพราะสระอำ ไม้โท ก็มีแต่คำว่าน้ำเท่านั้น ที่อ่านยาว และคำว่าน้ำจะหาคำไวพจน์ไหนมาแทนที่ลงท้ายด้วยไม้โทนี่ เท่าที่ผมทราบ ไม่มีเลยนะครับ ไม่เหมือนคำว่าผู้หญิงที่ลงท้ายด้วยไม้โท มีตั้งหลายคำ เช่น น้อง, ยอดสร้อย, อ่อนไท้, แน่งน้อย เป็นต้น
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
