เป็นเหมือนดัง ใบไม้แห้ง สีแดงซีด
เป็นเหมือนมีด ขึ้นสนิม คมทิ่มหาย
เป็นเหมือนน้ำ ที่เทลง ตรงกลางทราย
คงมิวาย จะถูกลืม ซึมลบเลือน
แม้อดีต จะเคยเป็น ดังเช่นเงา
แม้ค่าเรา ยังไม่หาย หรือคลายเคลื่อน
แม้วันนี้ ดาวยังอยู่ คู่ดวงเดือน
สัญญาณเตือน มันดังใกล้ ให้เตรียมใจ
อาจไม่มี คำพูดใด พูดให้รู้
อาจยังอยู่ แต่หัวใจ หายไปไหน
อาจเห็นภาพ แต่เลือนลาง จางไกลๆ
รักเพียงใด ใจกลับท้อ ต้องขอยอม
เพราะใจรู้ รักที่ปลูก ถูกถอนทิ้ง
เพราะความจริง รักที่ให้ ไร้คนซ่อม
เพราะหมดรัก เธอลืมสิ้น กลิ่นดมดอม
ใจจำยอม ว่ารักเรา ถูกเขาเมิน
เป็นเหมือนมีด ขึ้นสนิม คมทิ่มหาย
เป็นเหมือนน้ำ ที่เทลง ตรงกลางทราย
คงมิวาย จะถูกลืม ซึมลบเลือน
แม้อดีต จะเคยเป็น ดังเช่นเงา
แม้ค่าเรา ยังไม่หาย หรือคลายเคลื่อน
แม้วันนี้ ดาวยังอยู่ คู่ดวงเดือน
สัญญาณเตือน มันดังใกล้ ให้เตรียมใจ
อาจไม่มี คำพูดใด พูดให้รู้
อาจยังอยู่ แต่หัวใจ หายไปไหน
อาจเห็นภาพ แต่เลือนลาง จางไกลๆ
รักเพียงใด ใจกลับท้อ ต้องขอยอม
เพราะใจรู้ รักที่ปลูก ถูกถอนทิ้ง
เพราะความจริง รักที่ให้ ไร้คนซ่อม
เพราะหมดรัก เธอลืมสิ้น กลิ่นดมดอม
ใจจำยอม ว่ารักเรา ถูกเขาเมิน
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
