![](http://dpshots.com/images/every_face_has_a_story/beautiful-girl-looking-out-of-window.jpg)
รู้สึกหนาวทรวงในจนใจสั่น
รู้สึกความบีบคั้นกระชั้นถี่
รู้สึกลมหายใจเหมือนไม่มี
รู้สึกเกิดอย่างนี้ ณ เวลา
รู้สึกเปลี่ยวเดี่ยวโดดโสตประสาท
รู้สึกขลาดเกินคิดติดต่อหา
รู้สึกเบื่อเหนื่อยหน่ายปวดสายตา
รู้สึกพร่าเลือนรางสร้างมึนงง
รู้สึกคว้างว่างเปล่าเอาดื้อดื้อ
รู้สึกอื้ออึงอลบนประสงค์
รู้สึกย่างเท้าไปไม่มั่นคง
รู้สึกหลงความคิดจิตเลื่อนลอย
รู้สึกขมคอแห้งแรงเริ่มหมด
รู้สึกทดท้อพลุ่งกระทุ้งบ่อย
รู้สึกเหงาเคล้าคลุกทุกซอกซอย
รู้สึกถ้อยคำยากผ่านปากตน
รู้สึกเจ็บแปลบแปลบแบบเป็นริ้ว
รู้สึกว่าความหิวจะไม่สน
รู้สึกขื่นกลืนกล้ำต้องจำทน
รู้สึกล้นอัดแน่นคับแค้นใจ
รู้สึกต้อยต่ำคล้ายดั่งทรายกรวด
รู้สึกรวดร้าวหนักจักมิไหว
รู้สึกสูงแต่ว่ามิเห็นใคร
รู้สึกไร้ตัวตนบนความจริง
![](https://4.bp.blogspot.com/-M8wv8KsrY-A/T9Q2zBMl3AI/AAAAAAAAiIg/cWnAeiTQjMk/s1600/rg.gif)
"กานต์ฑิตา"
๑๙ กรกฎาคม ๒๕๕๖
![](https://3.bp.blogspot.com/-ohlUUUEjB8I/T9HvTT6LqDI/AAAAAAAAf5s/T_Yw3jM7QSA/s320/flowscalline016.gif)
(กลบทบัวบานกลีบขยาย)
ความรู้สึกทำไมไม่เหมือนก่อน
อารมณ์กร่อนอ่อนแอแพ้ทุกสิ่ง
หมดความหวังกำลังใจให้แอบอิง
เงียบเฉยนิ่งงงงันประหวั่นใจ
มองเข็มนาฬิกาเวลาเคลื่อน
ตาอยากเบือนหนีมันด้วยหวั่นไหว
วินาทีที่หมุนวุ่นทรวงใน
กลับเชื่องช้ากว่าใจที่หมุนวน
เหมือนสายน้ำลามไหลไปไม่กลับ
ไม่อยากรับรู้แน่แม้ปลายต้น
มีหลายครั้งร้างมิตรคิดอดทน
มีหลายหนไม่มีใครในความจริง
ช่างขมขื่นและข้นบนชีวิต
ไร้ซึ่งสิทธิ์คิดฝันสวรรค์นิ่ง
ความรู้สึกมากมายให้ประวิง
ฉันจะทิ้งไม่ให้เหลือเพื่อก้าวเดิน
-----@@@-----
พงศ์ภันฑ์
๑๙/๗/๕๖
ไม่มีความรู้เรื่องกลบทขอเป็นกลอนแทนครับ[/center
อารมณ์กร่อนอ่อนแอแพ้ทุกสิ่ง
หมดความหวังกำลังใจให้แอบอิง
เงียบเฉยนิ่งงงงันประหวั่นใจ
มองเข็มนาฬิกาเวลาเคลื่อน
ตาอยากเบือนหนีมันด้วยหวั่นไหว
วินาทีที่หมุนวุ่นทรวงใน
กลับเชื่องช้ากว่าใจที่หมุนวน
เหมือนสายน้ำลามไหลไปไม่กลับ
ไม่อยากรับรู้แน่แม้ปลายต้น
มีหลายครั้งร้างมิตรคิดอดทน
มีหลายหนไม่มีใครในความจริง
ช่างขมขื่นและข้นบนชีวิต
ไร้ซึ่งสิทธิ์คิดฝันสวรรค์นิ่ง
ความรู้สึกมากมายให้ประวิง
ฉันจะทิ้งไม่ให้เหลือเพื่อก้าวเดิน
-----@@@-----
พงศ์ภันฑ์
๑๙/๗/๕๖
ไม่มีความรู้เรื่องกลบทขอเป็นกลอนแทนครับ[/center