ท่ามทางเดินหักเหบุพเพหา
วาดน้ำ-ฟ้ามาพบบรรจบฝัน
เสาะหาคนเคียงคู่อยู่ทุกวัน
คล้ายเงากั้นบางเบา..เขาคือใคร
ทำนองเสนาะเกาะจินต์ถวิลรัก
แล้วหายหักหลีกลี้ไปที่ไหน
ดั่งดวงดาวพราวพร่างแสนห่างไกล
ปล่อยหัวใจคร่ำครวญหวนคนึง
เมื่อความรักทักถามท่ามลมหวน
จิตรัญจวนคล้ายใครฝากใจถึง
หรือจะเป็นเขาคนนี้ที่รำพึง
ร่ายมนต์ซึ้งซ่านฤดีที่ปลายฟ้า
แซมค่ะ
คิดถึงคนแดนไกลใจเงียบหงอย นั่งเฝ้าคอยมองเดือนเยือนเวหา
อยากมีเธออยู่ใกล้ได้มองตา ดวงดาราฟ้าสวยโปรดช่วยที
รู้หรือเปล่าคราวนี้ฉันมีรัก จะกี่สักร้อยคำย้ำสักขี
เกิดฟ้าฝนหล่นกลางหว่างนที เพราะฉันนี้มีเธอเสมอมา
"สีเมจิก"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
