มีมากมาย ชายชาติ ให้กลาดเกลื่อน
ไยล่ะเพื่อน เฉือนมาน ปานเย้ยหยัน
ทั้งกินเที่ยว เกี่ยวก้อย คอยแบ่งปัน
หนึ่งอย่างนั่น ฉันแหน คือแฟนเรา
หม้ายขันหมาก พรากไป ไร้สุขขี
เพราะฉันมี มานมั่น นั่นคือเขา
ต้องพ่ายแพ้ เพื่อนกัน มั่นหมายเอา
ช่วยมาเผา เขาวิวาห์ ฉันปราชัย 
ไยล่ะเพื่อน เฉือนมาน ปานเย้ยหยัน
ทั้งกินเที่ยว เกี่ยวก้อย คอยแบ่งปัน
หนึ่งอย่างนั่น ฉันแหน คือแฟนเรา
หม้ายขันหมาก พรากไป ไร้สุขขี
เพราะฉันมี มานมั่น นั่นคือเขา
ต้องพ่ายแพ้ เพื่อนกัน มั่นหมายเอา
ช่วยมาเผา เขาวิวาห์ ฉันปราชัย
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
